บัญชารักท่านจอมมาร
บทที่ 22 ฟ้าหลังฝน
...
ฉากคัด (สำหรับผู้ที่อ่านจากเด็กดี)
“ข้าเพียงไม่รู้วิธีถอด”
คิดจะโง่ขึ้นมาก็ได้หรือคนเรา
ท่านจอมมารไม่สนสายตาทัดทาน จับตัวเขาพลิกหน้ากลับมา ขยับเข้าหาริมฝีปากสีอ่อน ดันจนตัวของเจสเปอร์ติดขอบอ่างอีกด้าน เสียงตับ! ดังขึ้นครั้งหนึ่ง น้ำกระเซ็นปริ่มหล่นอ่าง เจสเปอร์ถึงกับเงยหน้าขึ้นขบริมฝีปากไว้ไม่ให้ส่งเสียงประหลาดออกมา เมื่อท่านจอมมารเล่นพิเรนทร์อย่างเช่นเอาส่วนนั้นถูกับเป้าเขาอย่างแรง เล่นเอาเจสเปอร์น้อยที่โดนสัมผัสจุดอ่อนไหวตื่นตูม
ข้อมือทั้งสองข้างของเจสเปอร์ถูกจับและง้างออก ริมฝีปากที่มัววนกับซอกคอหันมาเล่นกับยอดอกสีหวานที่ชูชันราวกับเรียกหา ยิ่งถูกริมฝีปากอุ่นดูดเม้มเจสเปอร์ก็ยิ่งกระเด้งหน้าอกรับ มือใหญ่คลายออกจากข้อมือของเขาข้างหนึ่ง มุดลงไปในน้ำ เจสเปอร์ถึงกับสะดุ้งโหย่ง มือข้างที่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระคว้าเอาไหล่แน่น หัวเข่าทั้งสองข้างบีบเข้าหาท่อนกายแกร่งเมื่อแท่งเนื้ออ่อนไหวถูกลูบเล้าจนตั้งตรง
ท่านจอมมารแนบริมฝีปากเข้าหาน้ำเสียงหอบกระสันข้างใบหู ยกร่างเบาในน้ำขึ้นนิดเดียวกางเกงผ้าบางที่กันอยู่ก็ถูกถอดออก เขายกคนตัวอ่อนยวบขึ้นเหนือน้ำ ก้าวพรวดเพียงครั้งเดียวก็ข้ามขอบอ่างมาโดยง่าย ร่างเปียกถูกทิ้งลงบนเตียง สองแขนโอบอย่างรู้งาน ริมฝีปากเล็กก็ใช่ว่าจะตอบรับไม่เก่ง ทำความอดทนของจอมมารอสูรขาดผึ่ง
เจสเปอร์ส่งเสียงครางภายใต้กายใหญ่ ซุกปากตัวเองปิดกับเนื้ออุ่นๆ ตรงหัวไหล่ แต่ก็ยังหยุดเสียงประหลาดของตนไม่ได้ ตัวของเขาแดงเสียกว่าลูกตำลึง ยิ่งมีปลายนิ้วยาวหยอกเย้าภายในโพรงนุ่มนิ่มด้านหลังยิ่งน่าอับอายเกินกว่าจะให้มองหน้ากัน ในที่สุดน้ำสีขุ่นก็พุ่งกระฉูดออกอาบหน้าท้องก้อนเนื้อเป็นครั้งที่สอง แต่ท่านจอมมารก็ยังไม่ยอมทำอะไรกับของตัวเองที่ตั้งชันอยู่อย่างงั้น
กายของเจสเปอร์ถูกพลิกขึ้น แม้แต่เรี่ยวแรงพยุงตัวเองยังหายากจะให้เขาขัดขืนหรือขัดใจอะไรท่านจอมมารยิ่งไม่มีทาง ทำได้แค่เกาะไหล่แกร่งทรงตัว
มือหนากอบกุมแท่งความร้อนที่อ่อนยวบไป สัมผัสเบาๆ ก็ตื่นขึ้นสู้มือเขาไม่ยาก เจ้าของจุดอ่อนไหวสั่นระริกบนตักของคนตัวสูง ใบหน้าของมนุษย์ตัวน้อยก้ำกึ่งคนเมากับยั่วยวน
ในขณะที่หัวใจของเจสเปอร์เต้นแรงจนแทบระเบิด ร่างกายก็ราวกับจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ แต่เจ้าของแท่งร้อนที่ถูไถอยู่กับร่องก้นของเขาก็ยังวนอยู่แค่จูบ กับจูบ จูบแก้มไปสิบกว่าที ถึงเลื่อนมาจูบคออีกเป็นร้อย จนเจสเปอร์ต้องยกมือขึ้นจับหัวใหญ่กว้างคมแสดงท่าทีอิดออด หากจะทำแค่จูบก็ไม่ควรบังคับให้มันตั้งชันขึ้นมาก่อน ตอนนี้ตัวของเขาร้อนรุ่มเรียกได้ว่าแทบบ้าตาย หากเจสเปอร์ไม่ทำอะไรสักอย่างเขาต้องตายจริงๆ แน่
แม้ท่านจะรอได้แต่ข้ารอไม่ได้!
“ท่านจอมมาร ทำเถอะ”
รอยยิ้มสรวลแย้มบนใบหน้าหล่อเหลา นิ้วเรียวทั้งสิบบีบเฟ้นเนื้อนุ่มเต็มอุ้มมือก่อนจะยกลูกนุ่มนิ่มทั้งสองข้างขึ้นจ่อปลายแท่งเนื้อสีสดใต้ปากทางรัก พลันเบาแรงที่ยกก้นงอนอยู่ลงใบหน้าขาวก็บิดเบี้ยวงัดขึ้นท่าทางทรมาน กายเล็กสั่นระริก แล้วตกลงฟุบหน้าผากกับไหล่ของเขา
เจสเปอร์แทบหัวใจวาย ก็จริงว่าเป็นฝ่ายเอ่ยปากขอ แต่พระเจ้า ไอ้นั่นของท่านจอมมารหล่อขึ้นมาตามกาลเวลาหรือไง จะใหญ่อะไรนักหนา โอ้ย ผิดกับสองนิ้วเมื่อกี้นี้เลยนี่น่า แค่หัวร่างก็จะแหลกแล้ว
เขาหอบตัวโยนรู้สึกแสบจี๊ดที่เนื้อนุ่มช่วงล่าง เมื่อปรับลมหายใจตัวเองให้เบาลงได้ก็เงยหน้าขึ้นประจันหน้าเจ้าของสิ่งอันตราย “เข้าไปแล้วสินะ”
ริมฝีปากเรียวสวยโน้มชิดใบหูอ่อน จูบแผ่วๆ “ข้าแค่ถูๆ เท่านั้น ยังไม่ได้เข้าไปสักนิด”
ใบหน้าแดงแจจ้องเขม่น “เช่นนั้นเอาออกก่อนได้หรือไม่”
พรวด! ใบหน้าของเจสเปอร์งัดหงายไปด้านหลัง หากไม่มีมือหนาจับช่วงเอวไว้คงได้นอนราบไปกับพื้นเตียงแน่ โอ้ย จอมมารบ้าโรคจิต คิดจะดันเข้ามาทีเดียวก็ดัน เป็นบ้าหรืออย่างไร!
“เมื่อกี้เจ้าได้พูดอะไรหรือไม่”
ไม่ต้องมาทำเป็นไม่ได้ยิน อย่างไรเสียท่านก็กะจะแกล้งผมแต่แรกแล้ว เจสเปอร์ใช้เรี่ยวแรงที่เหลืออยู่เพียงนิดของตนคืบคลานเข้าไปหากายกำยำ ก่อนจะตั้งใจฝั่งเขี้ยวบนหัวไหล่ลาด ผลที่นอกจากใบหน้าหล่อนิ่วตาลงข้างหนึ่งแล้วคือไอ้ที่ดันช่องท้องของเขาจนจุกเล่นเอาพูดไม่ออกอยู่ตอนนี้เต้นตุบๆ แถมขยายใหญ่ขึ้นอีกนี่สิ
ชัด ท่านจอมมารเป็นสาย S!
คนบนตักถูกประคองลงบนเตียง ปลายนิ้วเท้าลากยาวไปกับฟูกเป็นเส้นตรง เมื่อพบอาณาเขตที่พอเหมาะกับการขยับ บทเพลงรักก็เริ่มบรรเลง ถึงคนใต้ร่างจะดูเจ็บปวดทรมานเหงื่อเม็ดเล็กผุดซึมขึ้นมาตามใบหน้าและร่างกายแต่ก็ยังตอบรับเขาไม่ขยับหนี จอมมารสัตว์อสูรก้มลงจูบเรียวปากเล็กซ้ำๆ เขาชอบเวลาช่องทางเล็กๆ เผยอตอบ และชอบเวลาที่ลิ้นเล็กเกี่ยวพันลิ้นเขาอย่างไม่ประสีประสา แม้เจ้าตัวจะหลับตาอยู่ตลอดเวลา บางคราวเผลอกลั้นหายใจจนหน้าดำคล้ำเครียด จะไม่ให้เขาเอ็นดูได้อย่างไร
เจสเปอร์ไม่รู้ว่าค่ำคืนนี้จะยาวนานไปถึงเมื่อไหร่ แต่เขาเชื่อนักหนาว่าท่านจอมมารคงไม่หมดแรงไปในยกสองยกนี้แน่ ส่วนเขาเองก็คงทนต่อไปไม่ไหวในอีกยกหน้าเช่นกัน เพราะงั้นถึงได้ขมิบช่องทางด้านหลังสู้ อย่างน้อยเอาออกให้ท่านจอมมารได้ทีหนึ่ง พอเขาตื่นขึ้นมาอีกทีจะได้ไม่ต้องทบยอดของคืนนี้ไปผสมโรง
--จบฉากคัด--
